Devesine binmiş olarak çölü aşmaya çalışan bir bedevî,yolda dudakları susuzluktan kurumuş yaya bir adama rastlamış.Yaya adam bedevîyi görünce ondan su istemiş. Bedevî de insanlık edip devesinden inmiş ve ona su vermiş.Kana kana su içen adam susuzluğunu giderdikten sonra,birden bedevîyi itmiş ve deveye atladığı gibi kaçmaya başlamış.Bu duruma hayret eden bedevî,arkasından şöyle seslenmiş:
-“Hey yolcu!Tamam deveyi al git,ama senden bir ricam var.Sakın bu olayı başkasına anlatma!”Bu isteği tuhaf bulan hırsız adam biraz duraklamış ve nedenini sormuş. Bedevînin verdiği cevap ilginçmiş.Şunu söylemiş:
-“Eğer bunu başkasına anlatırsan,bu her yerde duyulur ve insanlar bir daha çölde susuz kalmış birini gördüklerinde ona yardım etmezler.”
*İyiliğe karşı iyilik,herkesten beklenen doğal bir davranıştır.İyiliğe karşı kötülük,insanlıkla bağdaşmayan ahlak dışı bir tutumdur.Kötülüğe karşı iyilik ise,sadece seçkin ve erdemli insanların işidir.
Kaynak:Temel Dini Bilgiler(İstanbul Müftülüğü)
0 yorum:
Yorum Gönder