Abdullah b. Cafer (r.a) bir fidanlığa uğradı ve orada çalışan siyah bir köle gördü. Biraz sonra köleye üç tane çörek getirip verdiler. O sırada bahçeye bir köpek girdi ve köleye yaklaştı. Köle çöreğin birisini köpeğe attı, köpek onu yiyince ikincisini, sonra üçüncüsünü attı, köpek de yedi. Abdullah b. Cafer (r.a) ise bu durumu seyrediyordu. Sonra Abdullah b. Cafer (r.a) köleye sordu:
- Ey köle! Günlük azığın ne kadardır?
- Gördüğün üç çörektir..
- Peki neden köpeği kendine tercih ettin?
- Burası köpeklerin yeri değildir, uzak mesafeden aç gelmiştir. Onu aç olarak geri göndermeyi uygun görmedim.
- Akşama kadar ne yapacaksın?
- Aç kalacağım.
Abdullah b. Cafer (r.a) :
“Ben cömertliğimden dolayı kınanırım. Bu köle ise benden daha cömerttir.” dedi. Sonra o bağı, köleyi ve orada bulunan aletleri sahibinden satın alıp o köleyi azat etti ve bağı ona bağışladı.
Kaynak: İmam Abdulkerîm el-Kuşeyrî Kuşeyrî Risâlesi
0 yorum:
Yorum Gönder